Մարիաննա Ղազարյան

          Մարիաննա Ղազարյան                 Թարգմանիչ, մաքսավար, միջազգայնագետ, դերասանուհի       «Հեքիաթֆիլմ» նախագծի «Արժանի լինել» ֆիլմում                                                    մարմնավորել է ուսուցչուհի Ջանազյանի կերպարը  

   Մարիաննա Ղազարյանը ծնվել է 1990թ. նոյեմբերի 6-ին Երևանում: Սովորել է Խ. Աբովյանի անվան միջնակարգ դպրոցում: Այնուհետև 2005 – 2008թ.թ. սովորել է «Հայբուսակ» համալսարանի բազային քոլեջում՝ մաքսավարի և թարգմանչի մասնագիտությունների գծով: 2008 – 2010թ.թ. սովորել է Կրթության Միջազգային Ակադեմիայում՝«Միջազգային Հարաբերություններ» բաժնում: Զուգահեռաբար երկու տարի ուսանել է դերասանի վարպետություն, թատրոնի պատմություն և բեմական խոսք «Արմենակոբ» հեռուստաընկերության ստուդիայում, խաղացել է դրական և բացասական տարրատեսակ դերեր ներկայացումներում և մանկական հաղորդաշարում: Ներկայացումներում իր խաղացած դերերից Ֆեդերիկո Գարսիա Լորսայի «Բեռնարդա Ալլբայի աղջիկները» պիեսից «Ադելլա»-ն և Ավետիք Իսահակյանի «Լիլիթ»-ը ամենասիրվածն են Մարիաննայի կողմից: Մարիաննան աշխատել է «TV 5» հեռուստաընկերությունում՝ որպես հաղորդավար և «Շանթ» հեռուստաընկերությունում՝ որպես ռեժիսորի օգնական: Խաղացել է էպիզոդիկ դերեր տարբեր հեռուստասերիալներում: 2012թ. մասնակցել է «Էրեբունի Երևան» տոնակատարությանը, որտեղ խաղացել է Արգիշտի թագավորի կնոջ՝ Թերիլիայի դերը: «Հեքիաթֆիլմ» նախագծի շրջանակներում նկարահանվել է «Արժանի լինել» ֆիլմում՝ սիրված ուսուցչուհի Ջանազյանի դերում: Սիրած զբաղմունքների թվին են պատկանում՝ ընթերցանությունը, ֆիլմեր դիտելը, հուշեր և պատմություններ գրելը:

 – Ուսուցչուհին առաջին հերթին պետք է լինի լավ հոգեբան, նաև բարի ու դրական աուրայով անձնավորություն և իհարկե լավ մասնագետ: Իսկ առհասարակ սիրված մարդ լինելու համար ավելի շատ բան է պետք: Իհարկե հնարավոր չէ սիրված լինել միառժամանակ բոլորի կողմից: Պետք է լինել անկեղծ և վստահելի մարդ, չպետք է լինել նախանձ ու չարակամ:Միշտ պետք է հիշել, որ կյանքում ստանում ես այն, ինչ տալիս ես:

 – Երբ խաղընկերներդ երեխաներ են, հե՞շտ Է, թե դժվար: Ինչպիսի՞ն էր աշխատանքը միանգամից մի դասարան երեխաների հետ:

 – Իհարկե կայացած դերասանների հետ ավելի հեշտ է խաղալը, բայց միևնույն ժամանակ խաղալով մի դասարան երեխաների հետ շատ դրական էմոցիաներ ես ստանում և հոգնածություն համարյա թե չես զգում:

 – Ի՞նչ կասեք «Արժանի լինել» ֆիլմի սցենարի վերաբերյալ:

 – «Արժանի լինել» ֆիլմի սցենարը շատ դաստիարակչական է ոչ միայն երեխաների, այլ նաև մեծահասակների համար: Ժանրային առումով սցենարը շատ ճկուն էր: Կարծում եմ այն գաղափարը, որը դրվել էր սցենարի մեջ՝ ամբողջովին հասավ հանդիսատեսին:

 – Ձեր ամենասիրելի տեսարանը «Արժանի լինել» ֆիլմում:

 – Այս ֆիլմում ինձ համար սիրելի տեսարանները շատ են: Կառանձնացնեմ դրանցից երկուսը՝ գրականության դասի տեսարանը, երբ դասալսողներ էին եկել և այն էպիզոդը, որտեղ գիրքն ընկնում է Վիլենի գլխին:

 – Ինչպիսի՞ն է աշխատանքը ռեժիսոր Նարինե Մնացականյանի հետ:

 – Նարինե Մնացականյանի հետ աշխատելը առաջին հերթին շատ հաճելի է և հեշտ, թեև Նարինեն, որպես ռեժիսոր՝ շատ պահանջկոտ է: Իհարկե, այդպիսին լինելը ճիշտ է, եթե ցանկանում ես լավ արդյունքի հասնել:

 – Ինչպիսի՞ դեր եք երազում խաղալ, որ չեք խաղացել մինչ այսօր:

 – Միշտ երազել եմ խաղալ ինչ որ խորհրդավոր և բարդ դեր: Հաճույքով կխաղայի միստիկական ֆիլմում: Սիրում եմ հորինված կերպարներ, որոնք իրականում գոյություն չունեն: Գերադասում եմ կերտել բացասական կամ տարօրինակ ու վիճելի կերպարներ: Դասական կերպարներից կխաղայի Կլեոպատրային:

 – Ըստ Ձեզ, կինոարվեստն ի՞նչ դեր ունի երեխաների դաստիարակության մեջ:

 – Ընդհանրապես երեխաները ավելի շատ ընդօրինակում են այն, ինչ տեսնում են, քան այն, ինչը նրանց սովորեցնում են կամ բացատրում: Այդ պատճառով կարծում եմ, որ կինոարվեստը շատ մեծ ազդեցություն է թողնում երեխաների դաստիարակության վրա: Նրանք ենթագիտակցորեն փորձում են նմանվել այս կամ այն հերոսին, ինչի համար էլ շատ կարևոր է որ մատուցվեն դրական ազդեցություն թողնող ֆիլմեր:

 – Ի՞նչ կմաղթեք աշխարհի բոլոր մանուկներին:

 – Աշխարհի բոլոր մանուկներին մաղթում եմ անհոգ և երջանիկ մանկություն և պայծառ ապագա:  

                                                                                                                                               Հարցազրույցը վարեց՝ Գայանե Մնացականյանը